Autor:
Data:
14.08.2025
Umów konsultację przez video rozmowę lub LiveChat i skorzystaj z pomocy naszych doświadczonych prawników.
Ustalenie ojcostwa dziecka po rozwodzie to jedna z najważniejszych kwestii, z jakimi mogą zmierzyć się byli małżonkowie. Polskie prawo rodzinne przewiduje szczegółowe regulacje dotyczące domniemania ojcostwa, które mają na celu ochronę interesów dziecka oraz zapewnienie mu stabilnej sytuacji prawnej od chwili narodzin. W praktyce oznacza to, że przez określony czas po rozwiązaniu małżeństwa były mąż matki może być uznany za ojca dziecka – nawet jeśli biologicznym ojcem jest inny mężczyzna. W artykule wyjaśniamy, jak działają przepisy dotyczące ojcostwa po rozwodzie, jakie są procedury zaprzeczenia ojcostwa oraz jakie konsekwencje prawne wiążą się z narodzinami dziecka w nowym związku matki.
Kluczowe wnioski:
Polskie prawo rodzinne w sposób precyzyjny reguluje kwestie ojcostwa dziecka urodzonego po rozwodzie. Zgodnie z art. 62 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (K.r.io.), jeśli dziecko przyjdzie na świat w trakcie trwania małżeństwa lub przed upływem 300 dni od jego ustania, domniemywa się, że ojcem dziecka jest były mąż matki. Domniemanie to działa automatycznie, niezależnie od rzeczywistego pochodzenia biologicznego dziecka. Oznacza to, że nawet jeśli kobieta jest już po rozwodzie i pozostaje w związku z nowym partnerem, jej były mąż zostanie uznany za ojca dziecka, jeśli narodziny nastąpią przed upływem wskazanego terminu.
W praktyce oznacza to, że przez 300 dni od daty prawomocnego orzeczenia rozwodu, wszelkie dzieci urodzone przez byłą żonę są prawnie przypisywane byłemu mężowi. Podstawą takiego rozwiązania jest ochrona interesów dziecka oraz zapewnienie mu stabilnej sytuacji prawnej od momentu narodzin. Mimo że może się wydawać, iż nowy partner powinien być uznany za ojca – zwłaszcza gdy ciąża powstała już po rozstaniu – polskie przepisy jasno określają pierwszeństwo domniemania na rzecz byłego małżonka matki. Dopiero po upływie tego okresu lub w wyniku odpowiednich działań sądowych możliwe jest formalne ustalenie innego ojcostwa.
W sytuacji, gdy kobieta po rozwodzie zachodzi w ciążę z nowym partnerem, kwestia ustalenia ojcostwa dziecka regulowana jest przez przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z art. 62 § 1 K.r.io., jeśli dziecko urodzi się przed upływem 300 dni od daty prawomocnego orzeczenia rozwodu, domniemywa się, że ojcem dziecka jest były mąż matki – nawet jeśli biologicznym ojcem jest nowy partner. To oznacza, że mimo zakończenia małżeństwa, w świetle prawa to właśnie były mąż zostaje wpisany jako ojciec w akcie urodzenia dziecka, o ile nie zostaną podjęte odpowiednie kroki prawne.
Domniemanie ojcostwa obowiązuje niezależnie od tego, czy matka pozostaje w związku z nowym partnerem, dopóki nie zawrze ona kolejnego małżeństwa przed narodzinami dziecka. W praktyce oznacza to, że kobieta będąca po rozwodzie i będąca w ciąży z innym mężczyzną musi liczyć się z tym, iż jej były mąż może być uznany za ojca dziecka przez urzędnika stanu cywilnego. Sytuacja ta rodzi szereg konsekwencji prawnych i rodzinnych – zarówno dla matki, jak i dla biologicznego ojca oraz byłego męża. Jeśli żadna ze stron nie podejmie działań zmierzających do zaprzeczenia ojcostwa, były mąż będzie posiadał pełnię praw i obowiązków rodzicielskich wobec dziecka, mimo że nie jest jego biologicznym ojcem.
W przypadku, gdy kobieta po rozwodzie zdecyduje się na zawarcie nowego małżeństwa przed narodzinami dziecka, sytuacja prawna dotycząca ustalenia ojcostwa ulega istotnej zmianie. Zgodnie z art. 62 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeśli dziecko urodzi się po ślubie matki z nowym partnerem, domniemywa się, że ojcem dziecka jest właśnie drugi mąż. Oznacza to, że w świetle prawa to on zostaje wpisany jako ojciec w akcie urodzenia dziecka, a nie były mąż matki – nawet jeśli od rozwodu nie upłynęło jeszcze 300 dni. Takie rozwiązanie upraszcza formalności związane z ustaleniem ojcostwa i eliminuje konieczność prowadzenia postępowania sądowego o zaprzeczenie ojcostwa przez byłego męża.
Istnieją jednak wyjątki od tej zasady. Domniemanie ojcostwa drugiego męża nie znajduje zastosowania w sytuacji, gdy dziecko zostało poczęte w wyniku procedury medycznie wspomaganej prokreacji (np. in vitro), na którą zgodę wyraził pierwszy mąż matki. W takim przypadku prawo chroni wolę i zgodę pierwszego małżonka na udział w procedurze leczenia niepłodności. W pozostałych przypadkach, jeżeli kobieta zawrze nowe małżeństwo przed porodem, to jej aktualny mąż będzie uznawany za ojca dziecka – zarówno pod względem prawnym, jak i rodzicielskim. Taka regulacja zapewnia przejrzystość oraz stabilność sytuacji rodzinnej i prawnej nowo narodzonego dziecka.
Zaprzeczenie ojcostwa to jedyna droga prawna do obalenia domniemania, że ojcem dziecka urodzonego w ciągu 300 dni od rozwodu jest były mąż matki. Z powództwem o zaprzeczenie ojcostwa mogą wystąpić zarówno były mąż, jak i matka dziecka, a także samo dziecko po osiągnięciu pełnoletności. Postępowanie sądowe wszczynane jest na wniosek jednej z uprawnionych osób i wymaga złożenia pozwu do sądu rejonowego właściwego dla miejsca zamieszkania dziecka. Ważne terminy: były mąż ma na to sześć miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o narodzinach dziecka, natomiast matka – sześć miesięcy od dnia narodzin. Po upływie tych terminów możliwość wniesienia powództwa wygasa.
Aby skutecznie przeprowadzić procedurę zaprzeczenia ojcostwa, należy przygotować odpowiednią dokumentację oraz wskazać dowody potwierdzające brak biologicznego pokrewieństwa. W praktyce najczęściej wykorzystywane są badania genetyczne DNA. Sąd rozpatruje sprawę na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (art. 63–67 K.r.io.), biorąc pod uwagę zarówno interes dziecka, jak i wszystkich stron postępowania.
Cała procedura ma charakter cywilny i wymaga udziału wszystkich zainteresowanych stron, a jej celem jest ustalenie rzeczywistego stanu faktycznego dotyczącego pochodzenia dziecka.
W przypadku narodzin dziecka po rozwodzie matki, kwestia nadania nazwiska zależy przede wszystkim od sytuacji prawnej kobiety w momencie porodu. Jeśli matka nie zawarła ponownie związku małżeńskiego, dziecko – zgodnie z domniemaniem ojcostwa – otrzymuje nazwisko byłego męża, ponieważ przez 300 dni od ustania małżeństwa to on jest uznawany za ojca. W takiej sytuacji, nawet jeśli biologicznym ojcem jest nowy partner, formalnie dziecko nosi nazwisko byłego męża do czasu ewentualnego sądowego zaprzeczenia ojcostwa. Jeśli natomiast matka pozostaje w stanie wolnym i upłynęło już 300 dni od rozwodu, dziecko może otrzymać nazwisko wybrane przez matkę, a ojciec biologiczny może uznać dziecko i nadać mu swoje nazwisko po spełnieniu odpowiednich formalności.
Sytuacja zmienia się w przypadku zawarcia przez matkę nowego małżeństwa przed narodzinami dziecka. Wówczas – zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – domniemywa się, że ojcem dziecka jest drugi mąż. Dziecko otrzymuje wtedy nazwisko wskazane przy zawieraniu nowego związku małżeńskiego. Możliwości wyboru nazwiska dla dziecka przy ponownym ślubie obejmują:
Warto pamiętać, że wybór nazwiska dokonywany jest podczas składania oświadczeń przy zawarciu małżeństwa. Jeśli pojawią się wątpliwości co do ojcostwa lub konieczność zmiany nazwiska po sądowym zaprzeczeniu ojcostwa, procedura ta wymaga osobnego postępowania administracyjnego lub sądowego.
Artykuł szczegółowo omawia regulacje prawne dotyczące ustalania ojcostwa dziecka urodzonego po rozwodzie w świetle polskiego Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Kluczową zasadą jest domniemanie, że ojcem dziecka urodzonego w ciągu 300 dni od ustania małżeństwa jest były mąż matki, niezależnie od rzeczywistego pochodzenia biologicznego. Sytuacja ta obowiązuje również wtedy, gdy kobieta pozostaje już w związku z nowym partnerem. Wyjątkiem jest zawarcie przez matkę nowego małżeństwa przed narodzinami dziecka – wtedy domniemanie ojcostwa przechodzi na drugiego męża, co upraszcza formalności i eliminuje konieczność prowadzenia postępowania sądowego o zaprzeczenie ojcostwa przez byłego męża.
W przypadku chęci obalenia domniemania ojcostwa, konieczne jest wszczęcie procedury sądowej o zaprzeczenie ojcostwa, do której uprawnieni są były mąż, matka dziecka lub samo dziecko po osiągnięciu pełnoletności. Postępowanie to wymaga zgromadzenia odpowiednich dowodów, najczęściej badań DNA, oraz przestrzegania określonych terminów na złożenie pozwu. Artykuł porusza także kwestie nadawania nazwiska dziecku – jeśli matka nie zawarła ponownie związku małżeńskiego, dziecko otrzymuje nazwisko byłego męża; natomiast po ponownym ślubie matki możliwe jest nadanie nazwiska drugiego męża lub nazwiska dwuczłonowego. Całość regulacji ma na celu zapewnienie stabilności prawnej i ochrony interesów dziecka od momentu narodzin.
Nie, jeśli dziecko urodzi się w ciągu 300 dni od rozwodu, domniemanie ojcostwa byłego męża działa automatycznie. Biologiczny ojciec nie może uznać dziecka bez wcześniejszego zaprzeczenia ojcostwa byłego męża w sądzie. Dopiero po prawomocnym orzeczeniu sądu, które obali domniemanie, możliwe jest formalne uznanie dziecka przez biologicznego ojca.
Jeśli były mąż nie podejmie działań zmierzających do zaprzeczenia ojcostwa, będzie traktowany jako prawny ojciec dziecka. Oznacza to obowiązek alimentacyjny wobec dziecka oraz możliwość uczestniczenia w jego wychowaniu i podejmowania decyzji dotyczących jego życia.
Nie, okres 300 dni jest sztywno określony przez Kodeks rodzinny i opiekuńczy i nie podlega skróceniu ani wydłużeniu. Jedyne odstępstwo dotyczy sytuacji zawarcia nowego małżeństwa przez matkę przed narodzinami dziecka – wtedy domniemanie przechodzi na nowego męża.
Niezależnie od miejsca urodzenia dziecka, jeśli matka posiada polskie obywatelstwo i rejestruje akt urodzenia w Polsce lub przed polskim konsulem, zastosowanie mają przepisy polskiego prawa rodzinnego. Domniemanie ojcostwa byłego męża nadal obowiązuje.
Tak, po upływie 300 dni domniemanie już nie działa na korzyść byłego męża. Biologiczny ojciec może uznać dziecko poprzez złożenie stosownego oświadczenia w urzędzie stanu cywilnego razem z matką. Jeśli matka nie zgadza się na uznanie lub istnieją inne przeszkody, konieczne może być postępowanie sądowe o ustalenie ojcostwa.
Sąd może zarządzić przeprowadzenie badań DNA jako kluczowego dowodu. Odmowa udziału w badaniu przez którąkolwiek ze stron jest oceniana przez sąd i może być potraktowana jako okoliczność przemawiająca przeciwko stronie odmawiającej (tzw. domniemanie negatywne).
Jeśli procedura in vitro została przeprowadzona za zgodą pierwszego męża jeszcze podczas trwania małżeństwa, a dziecko urodzi się po rozwodzie (ale przed upływem 300 dni), to właśnie pierwszy mąż będzie uznany za ojca – nawet jeśli matka zawrze nowe małżeństwo przed porodem.
Tak, po prawomocnym orzeczeniu sądu o zaprzeczeniu ojcostwa można wystąpić do urzędu stanu cywilnego o zmianę nazwiska dziecka. Wniosek taki składa matka lub pełnoletnie już dziecko. W przypadku małoletnich dzieci wymagana jest zgoda drugiego rodzica lub rozstrzygnięcie sądu opiekuńczego.
Koszty postępowania sądowego oraz badań DNA co do zasady ponosi strona inicjująca sprawę (powód). Jednakże sąd może zdecydować o rozłożeniu kosztów między strony lub ich zwrocie – zależnie od wyniku sprawy oraz sytuacji majątkowej uczestników postępowania.
Nie ma możliwości dobrowolnego zrzeczenia się praw rodzicielskich bez przeprowadzenia formalnej procedury zaprzeczenia ojcostwa. Dopiero po prawomocnym orzeczeniu sądu były mąż przestaje być prawnym ojcem i traci związane z tym prawa oraz obowiązki wobec dziecka.
Redakcja
Nasza redakcja to zespół doświadczonych adwokatów i prawników, którzy z pasją i zaangażowaniem dzielą się swoją wiedzą prawniczą. Każdy członek naszego zespołu posiada bogate doświadczenie zawodowe oraz specjalistyczną wiedzę w różnych dziedzinach prawa.
Zobacz więcejPrzeczytaj również
Najnowsze wpisy
Umów się na poradę prawną online
Powiązane definicje prawne
Wnioski
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Wnioski
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Wnioski
Prawo karne
Wnioski
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Wnioski
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Wnioski
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Wnioski
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Wnioski
Prawo rodzinne i opiekuńcze
Wnioski
Prawo rodzinne i opiekuńcze