Co zrobić, gdy dorosły syn sięga po narkotyki – skuteczne sposoby pomocy

Uzależnienie dorosłego dziecka od narkotyków to problem, który dotyka coraz więcej rodzin i rodzi wiele trudnych pytań zarówno natury emocjonalnej, jak i prawnej. Rodzice często stają wobec dylematów dotyczących granic własnych możliwości pomocy, ochrony pozostałych członków rodziny oraz konsekwencji prawnych związanych z zamieszkiwaniem, leczeniem czy dziedziczeniem. Artykuł przedstawia praktyczne wskazówki oraz wyjaśnienia dotyczące rozpoznawania uzależnienia, dostępnych środków prawnych i formalności, które mogą okazać się niezbędne w sytuacji kryzysowej. Omawia także procedury związane z przymusowym leczeniem, ubezwłasnowolnieniem czy wydziedziczeniem, tłumacząc je w sposób przystępny dla osób niezaznajomionych z terminologią prawną.

Kluczowe wnioski:

• Rozpoznanie uzależnienia u dorosłego dziecka wymaga uważnej obserwacji zmian w zachowaniu, takich jak wycofanie się z życia rodzinnego, agresja, zaniedbywanie obowiązków czy nagłe problemy finansowe.
• Po osiągnięciu pełnoletności rodzice tracą formalną władzę rodzicielską nad dzieckiem i nie mogą podejmować za niego decyzji prawnych ani zmuszać do leczenia bez odpowiednich podstaw sądowych.
• Rodzice mają prawo wypowiedzieć dorosłemu synowi umowę użyczenia mieszkania i – w przypadku zagrożenia lub przemocy – wystąpić do sądu o nakaz opuszczenia lokalu przez uzależnionego członka rodziny.
• W sytuacjach skrajnych możliwe jest złożenie wniosku o ubezwłasnowolnienie osoby uzależnionej, co pozwala na ustanowienie opiekuna i ograniczenie jej zdolności do czynności prawnych dla ochrony jej samej oraz otoczenia.
• Przymusowe leczenie dorosłego syna jest możliwe tylko w wyjątkowych przypadkach, gdy jego stan stwarza realne zagrożenie dla życia lub zdrowia własnego bądź innych osób – decyzję podejmuje sąd na podstawie opinii lekarzy.
• Rodzina może korzystać z narzędzi prawnych chroniących przed przemocą lub destrukcyjnym wpływem uzależnionego członka, takich jak zobowiązanie do opuszczenia mieszkania czy zakaz kontaktu z domownikami.
• W przypadku rażącego naruszania obowiązków rodzinnych przez uzależnionego syna rodzice mogą rozważyć wydziedziczenie go w testamencie, pod warunkiem udokumentowania przyczyn zgodnie z przepisami prawa.
• Wymeldowanie dorosłego dziecka z miejsca zamieszkania jest możliwe po jego wyprowadzce; procedura ta ma charakter ewidencyjny i nie zastępuje eksmisji w przypadku odmowy dobrowolnego opuszczenia lokalu.

Jak rozpoznać problem uzależnienia u dorosłego dziecka?

Rozpoznanie problemu uzależnienia u dorosłego dziecka wymaga uważnej obserwacji codziennych sytuacji oraz zwracania uwagi na subtelne sygnały ostrzegawcze. Zmiany w zachowaniu, które mogą świadczyć o sięganiu po narkotyki, często pojawiają się stopniowo i bywają mylone z innymi trudnościami życiowymi. Typowe objawy to wycofanie się z życia rodzinnego, unikanie rozmów, nagłe wybuchy agresji lub drażliwość. Warto również zwrócić uwagę na zaniedbywanie obowiązków domowych, pogorszenie relacji z bliskimi czy utratę zainteresowania dotychczasowymi pasjami. Sygnałem alarmowym mogą być także nieuzasadnione problemy finansowe lub znikające z domu wartościowe przedmioty.

Szybka reakcja i konsekwentna obserwacja są niezwykle istotne, ponieważ uzależnienie od narkotyków wpływa nie tylko na psychikę, ale również na zdrowie fizyczne i funkcjonowanie społeczne dorosłego syna. Wśród najczęściej występujących objawów można wymienić:

• nagłe zmiany nastroju i zachowania, w tym napady lęku lub euforii,
• problemy ze snem oraz widoczne oznaki przemęczenia lub pobudzenia,
• pogorszenie stanu zdrowia – utrata masy ciała, zaniedbanie higieny osobistej,
• trudności w pracy lub nauce, częste nieobecności i spadek wyników,
• tajemniczość dotycząca wydatków oraz pojawienie się długów.

Mimo że wiele osób uważa dorosłość za okres pełnej samodzielności, rodzice nadal mają prawo troszczyć się o bezpieczeństwo swojego dziecka. Dlatego tak ważne jest szybkie rozpoznanie problemu i podjęcie odpowiednich działań już przy pierwszych niepokojących objawach.

Prawne możliwości rodziców wobec pełnoletniego dziecka uzależnionego od narkotyków

Po osiągnięciu przez syna pełnoletności, prawa i obowiązki rodziców ulegają istotnej zmianie. Zgodnie z art. 10 Kodeksu cywilnego oraz art. 92 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, władza rodzicielska wygasa automatycznie wraz z ukończeniem przez dziecko 18 lat. Oznacza to, że rodzice nie mają już formalnych uprawnień do podejmowania decyzji w imieniu dorosłego syna, nawet jeśli pozostaje on uzależniony od narkotyków. W praktyce oznacza to również, że wszelkie działania ingerujące w jego wolność osobistą – takie jak przymusowe leczenie czy zarządzanie jego finansami – wymagają odpowiednich podstaw prawnych oraz interwencji sądu.

Warto mieć świadomość konsekwencji prawnych związanych z dalszym zamieszkiwaniem dorosłego syna w domu rodzinnym. Pełnoletni syn nie podlega już władzy rodzicielskiej, a jego obecność w mieszkaniu opiera się najczęściej na umowie użyczenia, nawet jeśli nie została ona formalnie zawarta na piśmie. W przypadku konfliktów lub zagrożenia dla innych domowników, rodzice mogą skorzystać z określonych narzędzi prawnych:

• wypowiedzenie umowy użyczenia zgodnie z art. 710-713 Kodeksu cywilnego, co pozwala zakończyć wspólne zamieszkiwanie;
• wystąpienie do sądu o nakaz opuszczenia mieszkania przez osobę stwarzającą zagrożenie lub dopuszczającą się przemocy;
• ochrona młodszych dzieci przed negatywnym wpływem uzależnionego rodzeństwa poprzez odpowiednie środki prawne.

Mimo że rodzice tracą formalną władzę nad dorosłym dzieckiem, nadal mogą podejmować działania mające na celu ochronę siebie i pozostałych członków rodziny oraz wspierać syna w procesie wychodzenia z uzależnienia – jednak zawsze w granicach wyznaczonych przez prawo.

Czy można odmówić dorosłemu synowi zamieszkania w domu?

Rodzice pełnoletniego syna uzależnionego od narkotyków często zastanawiają się, czy mają prawo odmówić mu dalszego zamieszkiwania w domu rodzinnym. Po ukończeniu 18 lat dziecko przestaje podlegać władzy rodzicielskiej, a relacje mieszkaniowe opierają się na zasadach użyczenia lokalu, zgodnie z art. 710-713 Kodeksu cywilnego. Oznacza to, że dorosły syn korzysta z mieszkania za zgodą właścicieli, czyli rodziców. W przypadku poważnych konfliktów lub destrukcyjnych zachowań, takich jak agresja czy nadużywanie substancji psychoaktywnych, rodzice mogą wypowiedzieć umowę użyczenia – nawet ustnie, jeśli sytuacja tego wymaga. Okres wypowiedzenia powinien być dostosowany do okoliczności, jednak w przypadku rażącego naruszania zasad współżycia domowego może być bardzo krótki.

Ochrona pozostałych domowników, zwłaszcza niepełnoletnich dzieci, jest priorytetem w sytuacji zagrożenia ze strony uzależnionego członka rodziny. Jeśli dobrowolne opuszczenie mieszkania przez syna nie następuje, rodzice mają możliwość skierowania sprawy do sądu cywilnego o eksmisję lub rozwiązanie sporu mieszkaniowego. W praktyce sąd bierze pod uwagę zarówno interesy właściciela lokalu, jak i bezpieczeństwo innych mieszkańców. W przypadkach przemocy lub poważnego zagrożenia zdrowia i życia, można również skorzystać z przepisów dotyczących ochrony przed przemocą w rodzinie, co pozwala na szybkie zobowiązanie sprawcy do opuszczenia wspólnego mieszkania. Należy pamiętać, że zameldowanie nie daje prawa do zamieszkiwania – decydujący jest tytuł prawny do lokalu oraz dobro wszystkich domowników.

Ubezwłasnowolnienie jako narzędzie ochrony osoby uzależnionej i jej otoczenia

Ubezwłasnowolnienie to rozwiązanie prawne, które może być zastosowane w sytuacji, gdy dorosły syn uzależniony od narkotyków nie jest w stanie samodzielnie podejmować racjonalnych decyzji dotyczących swojego życia i majątku. Zgodnie z art. 13 Kodeksu cywilnego, ubezwłasnowolnienie całkowite dotyczy osób, które z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego lub innego rodzaju zaburzeń psychicznych – w tym uzależnienia od środków odurzających – nie są zdolne do kierowania swoim postępowaniem. Alternatywą jest ubezwłasnowolnienie częściowe (art. 16 K.c.), stosowane wobec osób, które wymagają pomocy przy prowadzeniu swoich spraw, ale nie są całkowicie pozbawione zdolności do czynności prawnych. Postępowanie w sprawie ubezwłasnowolnienia prowadzi sąd okręgowy na podstawie przepisów art. 544–548 Kodeksu postępowania cywilnego. W praktyce oznacza to konieczność przedstawienia dokumentacji medycznej oraz wykazania, że uzależnienie uniemożliwia samodzielne funkcjonowanie.

W trakcie postępowania o ubezwłasnowolnienie sąd może ustanowić doradcę tymczasowego, który reprezentuje interesy osoby uzależnionej do czasu zakończenia sprawy. Taki doradca ma za zadanie chronić osobę przed podejmowaniem niekorzystnych decyzji finansowych czy prawnych, zwłaszcza jeśli istnieje ryzyko zaciągania długów lub rozporządzania majątkiem pod wpływem nałogu. Warto wiedzieć, że ubezwłasnowolnienie daje rodzinie narzędzia do skuteczniejszego zabezpieczenia interesów osoby uzależnionej oraz jej najbliższych. Najważniejsze informacje dotyczące procedury i skutków ubezwłasnowolnienia obejmują:

• Złożenie wniosku o ubezwłasnowolnienie przez najbliższą rodzinę lub prokuratora do sądu okręgowego.
• Powołanie biegłych lekarzy, którzy oceniają stan zdrowia psychicznego osoby uzależnionej.
• Możliwość ustanowienia doradcy tymczasowego, który chroni interesy osoby do czasu wydania orzeczenia przez sąd.
• Ograniczenie lub pozbawienie zdolności do czynności prawnych, co uniemożliwia m.in. zaciąganie zobowiązań finansowych bez zgody opiekuna lub kuratora.
• Sądowa kontrola działań opiekuna lub kuratora, co zapewnia dodatkową ochronę zarówno osobie uzależnionej, jak i jej rodzinie.

Dzięki temu rodzina może skuteczniej reagować na zagrożenia związane z uzależnieniem i minimalizować ryzyko dalszych problemów prawnych czy finansowych wynikających z niekontrolowanych działań dorosłego dziecka.

Przymusowe leczenie – kiedy jest możliwe i jak je przeprowadzić?

Przymusowe leczenie osoby uzależnionej od narkotyków jest możliwe wyłącznie w określonych przypadkach przewidzianych przez prawo. Zgodnie z art. 30 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, skierowanie na leczenie przymusowe dotyczy przede wszystkim osób niepełnoletnich – wniosek mogą złożyć rodzice, rodzeństwo, opiekun faktyczny lub sąd rodzinny. W przypadku dorosłych, procedura ta jest znacznie bardziej ograniczona i wymaga spełnienia szczególnych przesłanek, takich jak zagrożenie życia lub zdrowia własnego bądź innych osób. W praktyce oznacza to, że pełnoletni syn uzależniony od narkotyków może zostać skierowany na leczenie bez swojej zgody tylko wtedy, gdy jego stan psychiczny lub zachowanie stwarzają realne niebezpieczeństwo.

W sytuacji dorosłych osób uzależnionych, podstawą do przymusowego leczenia może być również ustawa o ochronie zdrowia psychicznego. Sąd opiekuńczy podejmuje decyzję na podstawie opinii biegłego psychiatry oraz dokumentacji medycznej, oceniając czy istnieje ryzyko poważnego zagrożenia dla życia lub zdrowia. W odróżnieniu od procedur dotyczących niepełnoletnich, gdzie decydujący głos mają rodzice i sąd rodzinny, w przypadku pełnoletnich kluczową rolę odgrywa sąd opiekuńczy oraz lekarze specjaliści. Należy pamiętać, że nawet jeśli przymusowe leczenie zostanie orzeczone, jego skuteczność zależy w dużej mierze od współpracy osoby uzależnionej oraz wsparcia ze strony najbliższych.

Ochrona rodziny przed negatywnym wpływem uzależnionego członka

Ochrona rodziny przed negatywnym wpływem uzależnionego członka wymaga zdecydowanych i przemyślanych działań, zwłaszcza gdy zachowanie dorosłego syna staje się agresywne lub destrukcyjne. Przepisy prawa przewidują konkretne środki chroniące domowników przed przemocą czy groźbą ze strony osoby uzależnionej od narkotyków. Zgodnie z art. 11a ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, każdy członek rodziny dotknięty przemocą może złożyć wniosek do sądu o zobowiązanie sprawcy do opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania, nawet jeśli jest on współwłaścicielem lokalu. Sąd może również orzec zakaz zbliżania się do określonych osób lub miejsc, co skutecznie ogranicza kontakt uzależnionego syna z pozostałymi domownikami.

W sytuacjach szczególnie trudnych, gdy zagrożone jest bezpieczeństwo młodszych dzieci lub innych członków rodziny, istnieje możliwość wystąpienia do sądu o dodatkowe środki ochrony. Sąd może nałożyć zakaz kontaktu uzależnionego syna z rodzeństwem, a także nakazać natychmiastowe opuszczenie mieszkania przez sprawcę przemocy. W praktyce oznacza to, że rodzina nie pozostaje bezradna wobec problemu uzależnienia i ma prawo korzystać z dostępnych narzędzi prawnych. Do najważniejszych środków ochrony należą:

• Zobowiązanie do opuszczenia mieszkania – decyzja sądu nakazująca osobie stosującej przemoc natychmiastowe wyprowadzenie się ze wspólnego lokum;
• Zakaz kontaktu z określonymi osobami – uniemożliwia uzależnionemu synowi nawiązywanie relacji z rodzeństwem lub innymi domownikami;
• Zawiadomienie policji lub zgłoszenie sprawy do sądu – szybka reakcja służb może zapobiec eskalacji konfliktu i zapewnić bezpieczeństwo rodzinie.

Dzięki tym rozwiązaniom prawnym możliwe jest skuteczne zabezpieczenie interesów wszystkich domowników oraz stworzenie warunków sprzyjających powrotowi do równowagi w życiu rodzinnym.

Wydziedziczenie jako konsekwencja nagannego postępowania

Wydziedziczenie dorosłego syna uzależnionego od narkotyków jest rozwiązaniem, które rodzice mogą rozważyć w sytuacji poważnych i uporczywych naruszeń obowiązków rodzinnych. Zgodnie z art. 1008 Kodeksu cywilnego, wydziedziczenie oznacza pozbawienie prawa do zachowku, czyli części spadku, która przysługuje ustawowo nawet osobom pominiętym w testamencie. Przesłankami do wydziedziczenia są m.in. dopuszczenie się względem spadkodawcy lub najbliższych rażącej niewdzięczności, uporczywe postępowanie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego czy też uporczywe niedopełnianie obowiązków rodzinnych. W przypadku syna uzależnionego od narkotyków, przesłanki te mogą być spełnione, jeśli jego zachowanie realnie zagraża bezpieczeństwu lub dobru rodziny.

Aby skutecznie przeprowadzić proces wydziedziczenia, niezbędne jest sporządzenie testamentu, w którym jasno wskazane zostaną powody tej decyzji oraz udokumentowanie nagannego postępowania syna. Dokumentacja może obejmować m.in. zgłoszenia na policję, zaświadczenia lekarskie czy świadectwa innych członków rodziny. Warto pamiętać o kilku kluczowych kwestiach:

• Testament musi zawierać konkretne przyczyny wydziedziczenia, zgodne z przepisami prawa.
• Pozbawienie prawa do zachowku następuje wyłącznie wtedy, gdy przesłanki są należycie udokumentowane.
• Wydziedziczony syn może podważyć testament w sądzie, dlatego rzetelna dokumentacja jest niezwykle istotna.
• Konsultacja z prawnikiem pozwala uniknąć błędów formalnych i zwiększa skuteczność działań.

Dzięki tym krokom rodzice mogą zabezpieczyć interesy pozostałych członków rodziny oraz mieć wpływ na przyszły podział majątku po swojej śmierci, minimalizując ryzyko sporów spadkowych.

Formalności związane z wymeldowaniem dorosłego dziecka

Wymeldowanie dorosłego syna z miejsca zamieszkania następuje najczęściej po jego wyprowadzce lub zakończeniu wspólnego zamieszkiwania. Zgłoszenia wymeldowania można dokonać w urzędzie gminy lub miasta właściwym dla dotychczasowego adresu zameldowania. Wniosek o wymeldowanie może złożyć sam zainteresowany, ale również właściciel lokalu lub osoba posiadająca tytuł prawny do nieruchomości, jeśli syn nie mieszka już pod danym adresem. Warto pamiętać, że zameldowanie ma charakter wyłącznie ewidencyjny – nie daje prawa do lokalu ani nie chroni przed obowiązkiem opuszczenia mieszkania po wypowiedzeniu umowy użyczenia czy najmu.

Przy zgłaszaniu wymeldowania należy przygotować dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu oraz wskazać okoliczności faktyczne świadczące o tym, że syn faktycznie już tam nie przebywa. Urząd może wszcząć postępowanie wyjaśniające, jeśli pojawią się wątpliwości co do rzeczywistego miejsca pobytu osoby zgłaszanej do wymeldowania. W praktyce podpisanie przez syna wniosku o własne wymeldowanie znacznie upraszcza całą procedurę i ogranicza ryzyko sporu dowodowego. Należy mieć na uwadze, że wymeldowanie nie jest równoznaczne z eksmisją – to odrębna procedura cywilna, która może być konieczna w przypadku odmowy dobrowolnego opuszczenia lokalu przez osobę pełnoletnią.

Podsumowanie

Artykuł szczegółowo omawia problem uzależnienia dorosłego dziecka od narkotyków, zwracając uwagę na pierwsze sygnały ostrzegawcze oraz konieczność szybkiej reakcji ze strony rodziców. Podkreśla, że po osiągnięciu pełnoletności przez dziecko, formalne możliwości ingerencji rodziców w jego życie są ograniczone – władza rodzicielska wygasa, a wszelkie działania wymagają podstaw prawnych i często interwencji sądu. Wskazuje również na dostępne narzędzia prawne, takie jak wypowiedzenie umowy użyczenia mieszkania, postępowanie eksmisyjne czy środki ochrony przed przemocą domową, które mają na celu zabezpieczenie interesów pozostałych członków rodziny.

Autor wyjaśnia także procedury związane z ubezwłasnowolnieniem osoby uzależnionej oraz możliwości przymusowego leczenia, które w przypadku dorosłych są stosowane jedynie w wyjątkowych okolicznościach i pod ścisłą kontrolą sądu. Porusza kwestię wydziedziczenia jako konsekwencji nagannego postępowania syna oraz formalności związanych z jego wymeldowaniem z miejsca zamieszkania. Artykuł podkreśla wagę dokumentowania wszelkich działań i konsultacji z prawnikiem, aby skutecznie chronić rodzinę i minimalizować ryzyko dalszych problemów prawnych czy finansowych wynikających z uzależnienia dorosłego dziecka.

FAQ

Jakie są pierwsze kroki, które rodzic może podjąć po rozpoznaniu uzależnienia u dorosłego dziecka?

Pierwszym krokiem jest spokojna rozmowa z dzieckiem, wyrażenie troski i chęci pomocy bez oceniania. Warto zebrać informacje o dostępnych formach wsparcia – zarówno terapeutycznych, jak i prawnych. Można skonsultować się z psychologiem lub terapeutą uzależnień, a także poszukać grup wsparcia dla rodzin osób uzależnionych. Ważne jest również zadbanie o własne granice i bezpieczeństwo domowników.

Czy istnieją organizacje lub instytucje oferujące wsparcie rodzinom osób uzależnionych?

Tak, w Polsce działa wiele organizacji pozarządowych oraz instytucji publicznych oferujących pomoc rodzinom osób uzależnionych, np. Poradnie Leczenia Uzależnień, Ośrodki Interwencji Kryzysowej czy grupy Al-Anon. Warto również skorzystać z infolinii wsparcia oraz konsultacji prawnych w lokalnych ośrodkach pomocy społecznej.

Jak rozmawiać z dorosłym dzieckiem o jego uzależnieniu, by nie pogorszyć sytuacji?

Należy unikać oskarżeń i krytyki. Rozmowę warto prowadzić w spokojnej atmosferze, wyrażając swoje uczucia i obawy (martwię się o ciebie, widzę, że masz trudności). Ważne jest słuchanie i okazywanie wsparcia zamiast narzucania rozwiązań. Jeśli rozmowa staje się niemożliwa lub prowadzi do konfliktu, można poprosić o pomoc mediatora lub specjalistę.

Czy rodzic ponosi odpowiedzialność za długi dorosłego syna uzależnionego od narkotyków?

Nie, rodzic nie odpowiada prawnie za zobowiązania finansowe pełnoletniego dziecka. Wyjątkiem są sytuacje, gdy rodzic sam podpisał poręczenie lub gwarancję kredytową. W przypadku problemów finansowych syna warto monitorować sytuację majątkową rodziny i zabezpieczyć własny majątek przed ewentualnymi roszczeniami wierzycieli syna.

Jak chronić młodsze dzieci przed negatywnym wpływem uzależnionego rodzeństwa?

Należy jasno określić zasady bezpieczeństwa w domu oraz ograniczyć kontakt młodszych dzieci z osobą uzależnioną, jeśli jej zachowanie stwarza zagrożenie. Można skorzystać z pomocy psychologa dziecięcego oraz zgłosić sprawę do odpowiednich służb (np. policji lub sądu), jeśli pojawia się przemoc lub inne poważne zagrożenia.

Czy można zmusić dorosłego syna do podjęcia terapii bez ubezwłasnowolnienia?

Zasadniczo nie można zmusić osoby pełnoletniej do leczenia bez jej zgody, chyba że spełnia przesłanki ustawowe (np. stanowi zagrożenie dla siebie lub innych). Ubezwłasnowolnienie to rozwiązanie stosowane w wyjątkowych przypadkach; alternatywnie można próbować przekonać syna do dobrowolnego udziału w terapii poprzez rozmowy i wsparcie bliskich.

Jak długo trwa postępowanie o ubezwłasnowolnienie i jakie są jego koszty?

Postępowanie może trwać od kilku miesięcy do ponad roku – zależy to od stopnia skomplikowania sprawy oraz dostępności biegłych lekarzy. Koszty obejmują opłatę sądową (najczęściej kilkaset złotych) oraz wynagrodzenie biegłych (również kilkaset złotych). W szczególnych przypadkach możliwe jest zwolnienie z kosztów sądowych na wniosek strony.

Czy dorosły syn może wrócić do domu po eksmisji lub wymeldowaniu?

Po skutecznej eksmisji lub wypowiedzeniu umowy użyczenia dorosły syn traci prawo do zamieszkania w lokalu rodzinnym. Powrót jest możliwy tylko za zgodą właścicieli mieszkania (rodziców) i na nowych warunkach. Samo wymeldowanie nie daje prawa do powrotu ani zamieszkania bez zgody właściciela lokalu.

Jak zabezpieczyć majątek rodzinny przed roztrwonieniem przez osobę uzależnioną?

Można ograniczyć dostęp osoby uzależnionej do wspólnego majątku poprzez zmianę uprawnień bankowych, ustanowienie pełnomocnictw czy wydzielenie części majątku na rzecz innych członków rodziny. W przypadku poważnych obaw warto rozważyć ubezwłasnowolnienie częściowe lub całkowite oraz konsultację z prawnikiem specjalizującym się w prawie rodzinnym i spadkowym.

Czy terapia dla rodzin osób uzależnionych jest skuteczna i gdzie jej szukać?

Terapia dla rodzin (np. terapia systemowa) pomaga lepiej radzić sobie z problemem uzależnienia bliskiej osoby oraz odbudować wzajemne relacje. Taką pomoc oferują poradnie zdrowia psychicznego, poradnie leczenia uzależnień oraz prywatni terapeuci specjalizujący się w pracy z rodzinami osób uzależnionych.